The Far Side of the Loch

 

The Far Side of the Loch

Geschreven door:   Melissa Wiley

Illustraties van:       Renée Graef

Uitgeverij:               HarperTrophy

ISBN:                     0-06-440713-6

Softcover, Engels

Aantal pagina’s:      250

Samenvatting:

SPOILER

Deel 2 van de Martha-serie.

Na het feest met alle gasten van Hogmanay is vader met twee broers naar Edinburg vertrokken. In de winter is het nu saai en stil in het Stenen huis en Martha verveeld zich. Moeder en Grisie doen veel naaiwerk en Martha houdt daar niet zo van. Ze kan niet naar buiten en Duncan zit de hele dag op school, dus daar kan ze ook niet mee spelen. Daarbij regent het ook nog eens de hele tijd, dus Martha kijkt erg uit naar de lente.

Eindelijk wordt het droog en omdat Martha zich niet meer stil kan houden, stuurt moeder haar naar buiten. Ze besluit om alleen een verhaal na te spelen en tegen een heuvel op te klimmen alsof deze van glas is gemaakt. Als ze op de heuvel staat, ziet ze in de verte mensen bewegen en na goed kijken weet Martha dat vader er aan komt. Ze rent terug naar huis om het nieuws te vertellen en iedereen in huis lijkt opgelucht dat de Lord terugkomt. Als vader op de binnenplaats is, vertelt hij allerlei nieuws en ook dat hij een verrassing heeft. Hoewel Martha niet kan wachten en hem herhaaldelijk vraagt wat de verrassing dan is, vertelt Vader het niet. Die middag hebben ze een gelukkige lunch en daarna deelt vader kadootjes uit. Martha krijgt twee boeken. Vader heeft ook een boek met gedichten van Robert Burns meegenomen en begint aan het gedicht over een muis dat in het hooiveld zijn huis kwijtraakt. Iedereen luistert. Hij kan het niet helemaal af lezen en na het avondeten begint hij opnieuw, omdat Duncan dan ook thuis is. Als Cook zelf het eten binnen brengt, begrijpt vader dat ook de bedienden benieuwd zijn naar het gedicht van de muis en wordt iedereen uitgenodigd bij het vuur om te komen luisteren.

Wat Martha opvalt is dat Grisie niet meer zichzelf is. Ze gedraagt zich erg damesachtig en ontevreden, ze moppert veel, vooral op Martha, dat die zich niet netjes gedraagt. Ze heeft het vaak over mode en probeert allerlei haardrachten uit. Martha vindt haar zus niet echt meer leuk en ook Duncan heeft gemerkt dat Grisie is veranderd.

Op een morgen moet Martha van moeder handwerken. Ze heeft hier een hekel aan en de opdracht is lang en saai en ze prikt zich telkens met de naald in haar vingers. Als ze teveel moppert, stuurt moeder haar naar de keuken en daar mag ze fijn helpen met het maken van het eten. Ze moet wel goed opletten dat ze geen torren in het meel vindt, want de laatste tijd is er weer echt een plaag in de keuken. Cook legt Martha uit waarom Grisie zich zo gedraagt en Martha leert dat mensen soms anders zijn dan zij denkt. Moeder en Grisie en ook Martha zijn druk bezig met spinnen zodra de wol van de schapen is gehaald. Hierna gaat de draad naar de wever die er stof van maakt. De zoons van de wever komen de stof brengen aan moeder. Terwijl moeder het stof bekijkt, bekijkt Martha de jongens. De ene jongen is knap om te zien, de andere wat minder. Maar de minder knappe jongen is erg aardig en vriendelijk, terwijl de andere jongen eerder onvriendelijk is. Als de jongens in de keuken wat te eten krijgen en Martha daar ook staat, merkt ze dat hun keukenmeid de ene jongen erg aardig vind. De knappe jongen doet heel boos tegen haar als hij denkt een tor in zijn eten te vinden, terwijl de andere jongen aan Martha belooft om een egel te regelen die de torren opeet.

Dan eindelijk, Martha was het al bijna weer vergeten, krijgt vader een brief en kan hij eindelijk zijn verrassing vertellen. In de brief staat dat oom Henry en tante Grisell met de kinderen in het grote huis aan de andere kant van het meer komen wonen. Het grote huis was vroeger van vader en moeder en Grisie is er geboren. Daarna heeft vader het Stenen huis gebouwd en is daar gaan wonen met zijn gezin. Het grote huis, Fairlie, is al jaren in de familie, maar is inmiddels slecht onderhouden. Het is een groot huis met veel kamers en vader houdt gewoon meer van het kleine stenen huis waar hij dichter bij zijn mensen is. Nu heeft Oom Henry bedacht dat hij in Fairlie wil gaan wonen en het opknappen. Moeder is erg blij met het nieuws en Grisie ook, omdat de moderne nichtjes dichtbij komen wonen. En Martha lijkt het ook leuk om meer speelkameraadjes te krijgen in haar jongere nichtjes.

Maar het duurt nog even voor de familie naar Fairlie kan verhuizen en Martha vindt het vervelend dat dat nog zo lang moet duren. Gelukkig gebeurd er weer iets anders leuk. De jongere broer van de weverzonen komt Martha de beloofde egel brengen om in de keuken op torren te jagen. Martha krijgt uitleg over hoe ze voor het dier moet zorgen en hoe ze hem op moet pakken en al snel is ze gewend aan haar huisdier. Daarbij zorgt hij ook nog eens dat er veel minder torren in de keuken zijn, dus uiteindelijk is ook Cook tevreden.

Half juli gaan moeder en Grisie naar Fairlie om oom en tante te helpen installeren. Ze zullen een week weg zijn en Martha vindt het helemaal niet leuk dat moeder weggaat. Cook heeft dit wel in de gaten en Martha mag helpen met jam maken. Daarna mist ze moeder nog wel in de avond, maar de volgende dag komen de kleinere nichtjes Rachel en Mary naar Martha toe, zodat ze in Fairlie niet in de weg lopen. Martha is gewend om buiten te spelen, maar de nette nichtjes moeten daar even aan wennen. Na een tijdje kunnen de meisjes toch samen spelen. Ze missen alle drie hun moeders en Martha besluit om onzichtbaar te worden en zo op bezoek te gaan in Fairlie om de moeders te zien. In een van de vele verhalen die ze gehoord heeft, moet je midden in de nacht de zaden van een bloem eten en dan wordt je onzichtbaar. Ze betrekt Rachel en Mary in haar plan en samen voeren ze het uit. Martha vindt de zaden en de meisjes eten ze op. Helaas hoort Cook het nachtelijk rumoer en komt kijken. Martha denkt dat ze onzichtbaar is, dus blijft rustig staan, maar helaas, de zaden hebben niet gewerkt. Martha vertelt aan Cook wat ze van plan waren en zij legt uit dat Martha niet alles moet geloven en dat de meisje geluk hebben gehad dat ze niet ziek zullen worden van de zaden.

Gelukkig gaat ook de week zonder moeder voorbij en Martha is blij als ze op zondag naar de kerk mag en daar moeder weer zal zien. Na de tweede kerkdienst is er een verrassing als blijkt dat het hele gezin Moorse een week gaat logeren op Fairlie. Martha is blij dat ze eindelijk ook het grote huis te zien krijgt. Het is echt groot en Martha slaapt voor het eerst in een echt bed met bedgordijnen en niet in een alkoof. Ze vindt het niet leuk dat ze niet naar de keuken mag, waar een Franse kok de scepter zwaait. Ook vindt ze het raar dat ze niet zomaar in alle slaapkamers mag komen en ook al niet in de nette kamer. Ze werpt een blik op de danszaal en verblijft vooral in de kinderkamer. Eigenlijk mist ze het samenzijn van haar familie en vindt het niet fijn om voortdurend damesachtig te moeten zijn. Een keer mag ze naar buiten samen met Mary en beklimt de hoge berg. Verder merkt ze dat Grisie nog onaardiger doet dan thuis. Ze zit de hele tijd met nicht Janet te smoezen en lachen en gedraagt zich damesachtiger dan ooit. Gelukkig blijkt oudere nicht Meg juist aardiger te zijn en wel wat aandacht aan de kleinere meisjes te besteden.

In Fairlie komen veel gasten. De aardige Lord Alroch en veel mensen uit het stadje. Sommige gasten zijn leuk, andere minder. Zoals de man en vrouw die vooral komen om te proeven hoe goed de Franse kok is en overal commentaar op hebben. Later gaat de vrouw zingen, maar telkens als ze bij de hoge noten komt, janken de honden mee. Hier moet later iedereen erg om lachen en de kinderen maken er een gewoonte van om, als iemand iets zegt wat ze niet willen horen, te huilen als een hond. Tot Martha’s verbazing is Grisie degene die het geluid van de honden het beste kan nadoen.

Deze week gaat ook voorbij en de hele familie Morse gaat terug naar het Stenen huis. Martha is er blij om, Grisie eigenlijk niet. Als ze eenmaal het meer zijn overgestoken, rent Martha gauw het huis in om iedereen te begroeten. Vader en moeder gaan gauw weer aan het werk met hun taken. Ook Grisie gaat zich weer normaler gedragen en daar is Martha maar wat blij om.

Tekeningen:

De plaatjes zijn mooi, maar algemeen. Een foto van een groot huis in een weide waar een beekje door loopt en heuvels op de achtergrond. Een ander groot plaatje is van Martha die juichend door een kamer rent. Dan is er een plaatje van een groep vrouwen die op kleden in het gras zitten en zingen en een vrouw speelt een trommel. Het mooiste grote plaatje is van Martha die haar vader knuffelt, een schotse man in een schotse rok, midden op het veld.
Bij het begin van ieder hoofdstuk staan ook plaatjes, zoals van een spinnenwiel, een hondje, een kastje, een hemelbed, een kerk met kerkhof, varens, hoeden, een kom met bramen, een egel, een raampje met een grasperkje er onder, een boom, een picknickkleed, bierpullen en een schaal met eten, een borduurwerkje, een pianola, een muis en een paard en pakezel op een bergpaadje.

Eigen mening:

Een geinig boekje, maar ver buiten de werkelijkheid. Leuk om eens te lezen. Vrij algemeen. Heeft niets meer te maken met Laura Ingalls Wilder.

 

Written by: Melissa Wiley

Illustrated by: Renée Graef

Publisher: HarperTrophy

ISBN: 0-06-440713-6

Softcover, English

Pages: 250

Summary:

SPOILER

Part 2 of the Martha series.

After the Hogmanay party with all the guests, Father has left for Edinburgh with two brothers. It's dull and quiet in the Stone House this winter, and Martha is bored. Mother and Grisie are doing a lot of sewing, which Martha doesn't particularly enjoy. She can't go outside, and Duncan is at school all day, so she can't play with him either. On top of that, it rains constantly, so Martha is really looking forward to spring.

Finally, it dries up, and because Martha can no longer keep quiet, Mother sends her outside. She decides to act out a story by herself and climb a hill as if it were made of glass. As she stands on the hill, she sees people moving in the distance, and after looking closely, Martha knows that Father is coming home. She runs back home to tell the news, and everyone in the house seems relieved that the Lord is returning. When Father is in the courtyard, he tells them all sorts of news and also that he has a surprise. Although Martha can't wait and repeatedly asks him what the surprise is, Father doesn't tell her. That afternoon they have a happy lunch, and afterward, Father hands out presents. Martha receives two books. Father has also brought a book of poems by Robert Burns and begins the poem about a mouse that loses its home in the hayfield. Everyone listens. He can't quite finish it, and after dinner, he starts again, because Duncan is home by then. When Cook himself brings in the food, Father realizes that the servants are also curious about the mouse poem, and everyone is invited to the fire to listen.

Martha notices that Grisie is no longer herself. She acts very ladylike and dissatisfied, grumbling a lot, especially at Martha, for not behaving properly. She often talks about fashion and tries out all sorts of hairstyles. Martha doesn't really like her sister anymore, and Duncan has also noticed that Grisie has changed.

One morning, Martha's mother has Martha do some needlework. She hates this, and the task is long and boring, and she keeps pricking her fingers with the needle. If she grumbles too much, her mother sends her to the kitchen, where she's allowed to happily help prepare the food. She has to be careful not to find any beetles in the flour, because there's been a real plague in the kitchen lately. Cook explains to Martha why Grisie is acting this way, and Martha learns that people are sometimes different than she thinks. Mother, Grisie, and Martha are busy spinning as soon as the wool has been collected from the sheep. After this, the thread goes to the weaver, who turns it into cloth. The weaver's sons come to bring the cloth to her mother. While her mother examines the cloth, Martha observes the boys. One boy is handsome, the other not so handsome. But the less handsome boy is very kind and friendly, while the other boy is rather unfriendly. When the boys are getting something to eat in the kitchen and Martha is there too, she notices that their kitchen maid likes one of the boys very much. The handsome boy is very angry with her when he thinks he finds a beetle in his food, while the other boy promises Martha to get a hedgehog to eat the beetles.

Finally, Martha had almost forgotten about it, and Father receives a letter, he can finally share his surprise. The letter tells her that Uncle Henry and Aunt Grisell are going to live with the children in the big house on the other side of the lake. The big house used to belong to Mother and Father, and Grisie was born there. After that, Father built the Stone House and moved there with his family. The big house, Fairlie, has been in the family for years, but it has been poorly maintained. It's a large house with many rooms, and Father simply prefers the small stone house where he's closer to his people. Now Uncle Henry has decided he wants to live in Fairlie and renovate it. Mother is very happy with the news, and so is Grisie, because the modern cousins will be living nearby. And Martha also thinks it would be nice to have more playmates in her younger cousins. But it will be a while before the family can move to Fairlie, and Martha is annoyed that she has to wait so long. Fortunately, something else pleasant happens. The weaver sons' younger brother brings Martha the hedgehog he promised to hunt beetles in the kitchen. Martha is given instructions on how to care for the animal and how to pick it up, and she quickly gets used to her pet. He also ensures that there are far fewer beetles in the kitchen, so Cook is finally satisfied too.

In mid-July, Mother and Grisie go to Fairlie to help their aunt and uncle settle in. They will be away for a week, and Martha is not at all happy about Mother leaving. Cook notices this, and Martha is allowed to help make jam. Afterward, she still misses Mother in the evenings, but the next day the younger cousins, Rachel and Mary, are taken to Martha's house so they won't get in the way in Fairlie. Martha is used to playing outside, but the neat cousins need some time to adjust. After a while, the girls are able to play together. All three miss their mothers, and Martha decides to become invisible and visit Fairlie to see them. In one of the many stories she's heard, you have to eat the seeds of a flower in the middle of the night to become invisible. She involves Rachel and Mary in her plan, and together they carry it out. Martha finds the seeds, and the girls eat them. Unfortunately, Cook hears the nighttime commotion and comes to investigate. Martha thinks she's invisible, so she stays put, but alas, the seeds haven't worked. Martha tells Cook what they were planning, and she explains that Martha shouldn't believe everything and that the girls are lucky they won't get sick from the seeds.

Fortunately, the week without her mother passes, and Martha is happy when she gets to go to church on Sunday and sees her mother again. After the second church service, there's a surprise when it turns out the entire Moorse family is going to stay at Fairlie for a week. Martha is happy to finally see the big house. It's truly large, and for the first time, Martha sleeps in a real bed with curtains, not in an alcove. She's not happy about not being allowed into the kitchen, where a French chef is in charge. She also finds it odd that she's not allowed in all the bedrooms, not even the main room. She glances at the ballroom and spends most of her time in the nursery. She actually misses being together with her family and doesn't like having to constantly be ladylike. One time, she's allowed outside with Mary and climbs the high mountain. She also notices that Grisie is even more unpleasant than at home. She's constantly chatting and laughing with Cousin Janet, acting more ladylike than ever. Fortunately, older Cousin Meg turns out to be nicer and does pay some attention to the younger girls. Many guests arrive in Fairlie. The kind Lord Alroch and many people from the town. Some are pleasant, others less so. Like the man and woman who come mainly to sample the French chef's skills and comment on everything. Later, the woman starts singing, but every time she hits the high notes, the dogs howl along. Everyone laughs at this later, and the children develop a habit of howling like a dog whenever someone says something they don't want to hear. To Martha's surprise, Grisie is the one who can best imitate the dogs' sounds.

This week also passes, and the entire Morse family returns to the Stone House. Martha is happy about it, but Grisie isn't. Once they've crossed the lake, Martha quickly runs into the house to greet everyone. Mother and Father quickly return to their chores. Grisie also starts behaving more normally again, and Martha is delighted about that.

Drawings:

The pictures are beautiful, but generic. A photo of a large house in a meadow with a stream running through it, and hills in the background. Another large image shows Martha running through a room, cheering. Then there's a picture of a group of women sitting on blankets in the grass, singing, and a woman playing a drum. The most beautiful large image is of Martha hugging her father, a Scottish man in a Scottish skirt, in the middle of the field.

At the beginning of each chapter are also pictures, such as a spinning wheel, a dog, a small cabinet, a four-poster bed, a church with a graveyard, ferns, hats, a bowl of blackberries, a hedgehog, a window with a lawn beneath it, a tree, a picnic blanket, beer mugs and a bowl of food, an embroidery, a player piano, a mouse, and a horse and pack mule on a mountain path.

My own opinion:

A fun little book, but far removed from reality. A fun read. Fairly generic. Has nothing to do with Laura Ingalls Wilder anymore.