Down to the Bonny Glen
Geschreven door: Melissa Wiley
Illustraties van: Renee Graef
Uitgeverij: HarperTrophy
ISBN: 0-06-440714-4
Softcover, Engels
Aantal pagina’s: 321
Samenvatting:
Deel 3 van de Martha-serie.
SPOILER
Dit boek begint waar het vorige eindigt. Het eindigde met
de aankondiging dat het dienstmeisje Nannie ging trouwen met de leuke
weverszoon als hij genoeg geld had. In dit boek is het zomer en is het sparen
goed gegaan en gaan ze trouwen. Martha vindt het leuk om de bruiloft mee te
maken, vooral ook vanaf de kant van de boeren.
Maar, sindskort heeft Martha een gouvernante, Miss Norrie,
die Martha moet helpen om een dame te worden. Martha vindt er niets aan! Ze mag
niet meer buiten spelen en moeten lezen, naaien en netjes schrijven. Miss
Norrie vindt dat ze niet in de keuken mag komen en zeker niet om mag gaan met
de boerenkinderen. Daarbij moet Martha toestemming vragen als ze Moeder een kus
wil gaan geven. Martha vindt het echt helemaal niets en vaak gaat het dan ook
verkeerd. Deze keer zorgt Miss Norrie er voor dat Martha er erg netjes uitziet,
al betwijfelt Martha zelf of dat wel zo lang blijft. Ze staat te trappelen om
deel te nemen aan de activiteiten van het huwelijk en gelukkig geeft Moeder
toestemming om naar de keuken en de boerderij van Nannie te gaan en deel te
nemen.
In de boerderij staat Nannie al klaar om te trouwen. Alle
boerinnen en kinderen uit de buurt zijn er ook. Er zijn een hoop dingen die
gedaan moeten worden om een zegen over het huwelijk te krijgen. Zo moet de zon
schijnen, al regende het eerst en is het bewolkt. Dan wordt Nannie opgehaald
door vrienden van de bruidegom en zij moeten bepaalde vragen stellen en krijgen
iets te drinken aangeboden. Dan wordt Nannie meegenomen en zij mag de hele weg
niet achterom kijken. Hoewel iedereen zijn best doen om dat toch te laten
gebeuren, denkt Nannie er goed aan en gebeurd het niet. Martha gaat mee met de
boeren in de boot. Cook komt ook in de boot en vertelt Martha dat ze niet zo
mooi is als haar moeder, maar meer lijkt op haar grootmoeder van vaders kant.
Martha denkt aan Grisie die zich steeds meer als een volwassene gaat gedragen
en vaak vindt dat Martha nog maar een klein kind is. Ze naait en praat met
moeder en draagt steeds de laatste mode. Ook heeft ze een eigen kamer gekregen
met een echt bed er in met bedgordijnen, die ze zelf vol rozen heeft
geborduurd. De jongens Alisdair, Robbie en Duncan zijn allemaal naar een
kostschool en komen alleen nog in de zomer thuis. Dus ook Martha heeft een
kamer voor zichzelf, die ze deelt met Miss Norrie. Martha denkt aan alle leuke
dingen die ze meemaakt met de dorpskinderen en boeren. Dingen die zij niet zou
willen missen, wat wel zo zou zijn als ze zich als een dame zou gedragen.
Dan arriveren ze aan de overkant van het meer en gaan
verder met de bruiloft. Ze volgen de bruidsstoet tot aan de kerk. Ook Vader,
Moeder, Grisie en Miss Norrie komen naar de bruiloft en de familie van Fairlie.
Martha gaat na de kerkdienst mee naar het huis van de bruidegom voor het feest.
Er worden eerst weer een heleboel rituelen gedaan, zoals dat iemand anders
eerst het huis van de bruidegom moet bereiken en de moeder van de bruidegom
moet de bruid welkom heetten. Hierna begint het feest en Martha vindt het
heerlijk om te kijken naar het dansen en het lachen.
Hierna keert alles weer terug naar normaal. Cook mist Nannie
in de keuken en Martha wil best helpen, maar Miss Norrie houdt haar aan het
werk voor een dame; naaien en netjes leren schrijven en piano spelen. Martha
zegt dat ze later gewoon zelf de aardappelen gaat schillen en het eten gaat
maken, wat Miss Norrie afgrijselijk vindt. Elke keer weer voelt Martha zich
opstandig bij Miss Norrie. Als Miss Norrie een dutje doet, gaat Martha kijken
bij Moeder en Grisie. Zij zitten gezellig te praten en lachen tijdens het
naaien en spinnen. Als ze Martha zien, beklaagt zij zich over Miss Norrie en
wat ze allemaal moet. Dat Miss Norrie niet aardig is en dat Martha veel liever
zou hebben dat Moeder of Grisie haar les zouden geven in alles. Moeder legt uit
dat dit niet kan en dat Martha het mis heeft dat Miss Norrie haar niet aardig
vind. Martha denkt intussen aan alles wat ze buiten mist, jam maken, oogsten,
bramen zoeken, omdat ze steeds alle lessen moet doen voor Miss Norrie.
Die oogsttijd komt Martha weinig buiten omdat ze les krijgt
van Miss Norrie. Ze vindt het vreselijk! Uiteindelijk bedenkt Martha dat Miss
Norrie misschien niet weet hoe het is om de oogst mee te maken en vraagt of
Miss Norrie niet mee wil. Die gruwelt bij het idee. Als Miss Norrie zich
afvraagt wat moeder wel niet zou vinden van het gebedel van Martha, besluit
Martha het te gaan vragen. Moeder geeft Martha toestemming om te gaan helpen
met het binnenhalen van het lijnzaad. Ze mag niemand in de weg lopen en moet
goed luisteren, dan mag ze gaan. Martha sluit zich aan bij de dorpskinderen die
gaan helpen op het veld. Het lijnzaad binnenhalen is zwaar werk, maar iedereen
werkt samen en er wordt veel gezongen en gelachen. Martha doet ook mee, al kan
ze lang niet zo hard werken als de boerenkinderen. Daarbij krijgt ieder kind
dat een bundel maakt geld voor de bundel en Martha heeft dat geld natuurlijk
nodig. De bundels moeten worden vastgebonden met draad, maar Martha heeft geen
draad bij zich en wil het ook niet vragen aan haar vrienden. Uiteindelijk vindt
ze in haar zakken de zijden borduurdraad die ze van moeder heeft gekregen voor
een ceintuur voor zichzelf. Omdat ze niets beters heeft, omwikkelt ze daarmee
de bundels. Als iedereen gaat zitten om te lunchen, blijft Martha ook zitten.
Pas als Mrs. Sandy haar vraagt of ze niet thuis moet gaan eten, bedenkt ze dat
dat inderdaad moet en rent naar huis.
Inmiddels is ze al te laat en weet ze dat haar ouders boos
zullen zijn. Miss Norrie is helemaal ontevreden en Martha weet niet goed wat ze
moet doen. Miss Norrie zegt hoe vreselijk ze het vindt dat Martha niet op tijd
was en dat dat nog nooit is gebeurd bij kinderen die onder haar
verantwoordelijkheid vallen. Ze kijkt vader aan. Tot Martha’s verbazing is
vader het niet met Miss Norrie eens en zegt dat alle kinderen uit zijn gezin
ooit te laat zijn gekomen aan tafel en dat Martha dus echt niet de eerste is.
Martha legt uit dat ze er niet aan gedacht had dat het eten op tafel stond,
waarbij Miss Norrie zegt dat dat nou precies het probleem is bij Martha, dat ze
vergeet te denken. Vader zegt uiteindelijk dat Martha de volgende keer dat ze
zomaar naar buiten mag, beter op de tijd moet letten, omdat ze anders niet
zomaar weg kan. Hierna is het afgesloten.
Na het eten zegt Miss Norrie dat ze weer aan het werk
moeten, al zou het beter zijn om even te rusten na het eten. Martha brengt daar
tegenin dat de boeren ook meteen doorgaan na het eten en dat die toch erg
gezond zijn. Miss Norrie reageert met dat deze mensen gewoon boeren zijn en dus
wel moeten werken. Dit geldt niet voor Martha. Moeder hoort de conversatie eens
aan. Miss Norrie stelt vervolgens voor om naar de kamer te gaan en te gaan
borduren aan het ceintuur. Dit doet Martha er aan denken wat ze met de draad
heeft gedaan. Eerlijk als ze is, vertelt ze het meteen aan Moeder en Miss
Norrie. Miss Norrie wordt woedend! Hoe heeft ze dat kunnen doen?!?! Zo’n dure
draad om de lijnzaad binden! Ze vindt Martha een stout, dom, vervelend,
boosaardig, slecht kind. Dan grijpt Moeder in. Miss Norrie moet vast naar de
kamer en Martha moet blijven. Moeder excuseert zich bij Martha dat ze destijds
toch gelijk had dat miss Norrie Martha niet mag. Verder vertelt ze Martha wel
hoe ontzettend dom het is geweest om de zijden draad te gebruiken en dat ze nu
verder moet met linnen draad, welke minder mooi is.
Hierna wordt Miss Norrie weggestuurd en heeft Martha geen
gouvernante meer. Martha vindt dit niet zo erg, maar Moeder vertelt wel meteen
dat Martha er toch echt een terug krijgt. Martha is blij dat ze weer kan doen
wat ze wil. Of bij Moeder en Grisie zitten om te handwerken of naar de keuken
bij Cook om te helpen. Ze kiest voor het laatste en in de keuken zit ook Oude
Mary, de ongetrouwde kruidenvrouw van de moor. Het verhaal van Martha en de
zijden draad bij de lijmzaadoogst en dat Miss Norrie weg is, heeft zijn ronde
al gedaan en Oude Mary plaagt Martha er een beetje mee. Martha moest een
boodschap doorgeven aan Oude Mary van moeder, maar die blijkt oude Mary al te
weten. Martha knuffelt intussen met haar egel in de keuken. Oude Mary vraagt of
Martha wil helpen met het kleuren van de stof. Martha besluit dat ze dit graag
wil doen en dat moeder haar er wel toestemming voor moet geven.
Natuurlijk gebeurd dit en een tijdje later gaat Martha naar
het huis van Oude Mary op de hei. Meneer Sandy brengt haar en de stof. Zijn
kinderen sluiten aan als ze naar het huis lopen. Voor het eerst realiseert
Martha zich dat ze anders is dan de boerenkinderen. Dat ze betere kleren heeft,
minder taken en ze kan doen wat ze leuk vind. Dat ze niet altijd hoeft te
helpen of geld hoeft binnen te brengen. Dat ze toch echt anders is dan haar
vrienden en vriendinnen. Bij Oude Mary is ze het gauw vergeten, want die zet
Martha wel aan het werk. Dochter van de Lord of niet. Tevens vertelt ze Martha
heel veel van wat ze weet over hoe je goede kleuren kan maken van planten en welke
planten welke ziekten genezen. Martha vraagt of Oude Mary haar meer weer leren
en ze brengt daarna vaker tijd door bij Oude Mary.
Zolang er nog geen nieuwe gouvernante is gevonden, brengt Martha
’s morgens door met naaien, schrijven en leren. In de middag is ze dan vrij om
te doen wat ze wil, zoals naar buiten gaan naar Oude Mary of helpen in de
keuken bij Cook. Wel merkt Martha dat als zij tijd heeft om te spelen, haar
vrienden dat niet hebben. Dus vaak helpt ze haar vriendin dan om op haar
broertjes en zusjes te passen. Oude Mary leert Martha alles over de natuur. Ook
vertelt ze Martha verhalen, zoals het verhaal van de drie zussen en de reus en
de schors van de boom.
Drie zussen en hun moeder wonen onder aan een hoge berg.
Bovenop woont een kwaadaardige reus met drie hoofden. Zolang de vrouwen beneden
blijven, hebben ze geen last van de reus. Dan wordt de moeder ziek en moet
schors hebben van de gouden boom boven op de berg om beter te worden. De oudste
zus besluit het te gaan vragen en gaat de berg op. Ze kan de muur niet over van
het huis van de reus, maar een vogel komt haar te hulp. Als ze zegt wat ze wil,
biedt de vogel haar aan te helpen. Op het moment dat ze daar niets voor
teruggeeft, verraad de vogel haar aan de reus. De reus haalt haar binnen en
zegt dat ze garen moet spinnen en in wol moet weven. Het is heel veel wol en de
zus weet meteen dat ze het niet gaat redden. Maar ze heeft zo’n honger en in de
pot op het vuur zit eten. Ze maakt het klaar en net als ze wil gaan eten komen
de kabouters binnen. Ze vragen of ze ook wat mogen eten, maar het meisje zegt
nee. Ze heeft de wol niet allemaal verwerkt in stof en de reus gooit haar in de
kerker. Als ze niet thuiskomt, gaat de tweede zus de berg op. Haar overkomt
precies hetzelfde als de oudste en ze komt ook in de kerker terecht. Nu is
alleen de jongste nog over. Ook zij klimt de berg op. Als de vogel haar vraagt
om te helpen, geeft ze als antwoord dat ze dat zeer waardeert, maar het toch
zelf moet doen. Hierop zegt de vogel dat ze beter kan delen, omdat alles dan
sneller gebeurt. Hoewel ze dit niet snapt, klopt ze gewoon aan bij de reus. De
reus zet haar ook aan het werk bij de wol. Ook zij voorziet dat het haar niet
gaat lukken. Als ze honger heeft, pakt ze het stuk brood dat ze van thuis heeft
meegenomen. Het is niet veel, maar als de kabouters komen, besluit ze toch te
delen. Hierna helpen de kabouters haar met het spinnen en weven en als de reus
terugkomt, is alles gedaan. Het meisje krijgt haar schors en haar zusjes mogen
uit de kerker. Door de schors wordt de moeder weer beter.
Hierna komt er een nieuwe gouvernante voor Martha. Als ze
het meer wordt overgeroeid, staat Martha toevallig op de oever. Al van ver ziet
ze de parasol. Ze wacht tot de nieuwe gouvernante aan de wal komt. Martha ziet
de gouvernante niet zitten na haar vorige ervaring. Ze kijkt dan ook heel
kritisch, maar kan geen hoogte krijgen van de vrouw. De vrouw is aardig maar
raadselachtig. Ze stelt zich voor als Miss Lydia Crow. Daarna gaat ze naar
moeder. Ze kletst gezellig met Moeder, wat Martha erg verbaast, want bij Miss
Norrie vroeg Moeder allerlei serieuze dingen en dat gebeurd nu niet. Nu kletsen
de vrouwen over de gedichten van Burns en boeken. Martha begint haar mening
over de nieuwe gouvernante bij te stellen. Als Miss Crow dan ook nog vraagt of
Martha haar het hele huis wil laten zien, is Martha helemaal verbaasd. Miss
Norrie had nergens anders belangstelling voor dan voor goede manieren. Miss
Crow is duidelijk anders, ze wil ook de zolder zien en de keuken. Ze praat
vriendelijk met Cook en geeft zelfs Hedgie een knuffel. Martha besluit dat deze
gouvernante wel eens veel beter kan zijn dan de vorige.
Natuurlijk leert Miss Crow Martha ook netjes schrijven,
maar ze eist veel minder van Martha. Ze stelt zelf voor of Martha in de ochtend
moeder niet even wil gaan begroeten. Ze verbetert Martha niet de hele tijd als
ze dialect spreekt. En ze bewondert de natuur minstens zoveel als Martha.
Martha waardeert haar steeds meer.
Dan wordt het Allerheiligen. Op Allerheiligen vertelt
Moeder altijd het verhaal van toen zij geboren was. Hoe haar vader samen met de
Engelse prins ten strijden trok tegen de Engelse koning. Helaas verloren ze de
strijd en alle afvallige Lords werden gevangen genomen. Het Engelse leger ging
naar de huizen om ze plat te branden. Gelukkig werd Oma gewaarschuwd en
hoogzwanger van moeder, met een zoontje van 2 jaar, trok ze de bergen in om het
Engelse Leger te ontlopen. Tijdens haar vlucht begonnen de weeën, maar ze wilde
haar zoontje niet bang maken. Toen lopen niet meer ging, bond ze de kleine
jongen vast om alleen de baby ter wereld te brengen. Maar kleine Harry wrong
zich los en liep naar een rivier. Hij viel er in, terwijl zijn moeder dat niet
in de gaten had. Even verderop liep net een jongeman. Hij beheerde de afgelegen
boerderij van zijn ouders en had net drie weken plat gelegen vanwege
rugklachten. Als door een wonder waren ze deze ochtend ineens over. Zijn moeder
adviseerde hem om nog even te rusten en wat te lopen, voor hij weer hard aan
het werk ging. Deze jongen hoorde de kleine Harry in het water vallen en redde
hem. Daarna vond hij oma en bracht haar gauw naar zijn huis, waar zijn oude
moeder hielp bij de bevalling van de baby. Moeder werd geboren. Maar oma voelde
dat ze het niet zou overleven en liet de familie beloven haar twee kleine
kinderen naar familie op Skye te brengen. Toen Oma na drie maanden overleed,
voldeed de jonge boer aan het verzoek. Harry en moeder groeiden op bij een oom
en tante op Skye.
Dan krijgt het gezin een uitnodiging voor een groot feest
op Fairlie. Er worden nieuwe jurken gemaakt. Miss Crow laat Martha tegenwoordig
gedichten en teksten van Shakespeare uit haar hoofd leren en opzeggen. Martha
vindt het leuk om soms te doen voor gasten.
Op de dag van het bal moet Martha ’s middags even slapen,
natuurlijk lukt dat haar niet. Daarna kleedt ze zich en dan gaan ze met de boot
het meer over naar Fairlie. Er komen veel gasten en Martha kijkt vooral, samen
met haar nichtjes naar alle dansers. Na een tijdje moeten ze naar bed.
De volgende ochtend worden ze wakker van een hoop herrie.
Vader en Oom Harry gaan naar buiten. Bomen, die oom Harry om het huis en het
land heeft gepland, zijn omgekeerd en nu dood. Vader en Oom Harry gaan
uitzoeken wie het hebben gedaan. Er zijn boeren in de omgeving die denken dat
door het planten van bomen het land slechter wordt, maar nu, een jaar later,
zijn ze er achter dat dat wel meevalt. Martha en de nichtjes moeten in hun
kamer blijven en Martha mist daardoor alles wat er te beleven valt. Zij vindt
dat niet leuk. Pas aan het avondeten horen ze wat er allemaal gebeurd is.
Zowel bij het bal als op de dag erna merkt Martha dat er
enkele mannen steeds naar Grisie kijken. Een daarvan, Mr. MacDougal, zit ook
aan bij het diner. Er wordt besproken wat Oom Harry gaat doen met de boeren die
bekennen dat ze zijn bomen hebben gedood. Vader geeft aan dat ze gestraft
zullen worden en dat oom Harry daar ook wat over te zeggen heeft. Natuurlijk
zullen de mannen naar behoren bestraft worden, maar niet overdreven streng. Aan
MacDougal wordt gevraagd hoe zijn vader, een Lord aan de andere kant van de
heuvel, zou reageren. Hij geeft toe dat zijn vader erg streng is voor zijn
boeren en bedienden. Dat hij zonder meer de huizen af zou branden en de boeren
weg zou sturen. MacDougal zegt dat hij het hier niet mee eens is en dat hij
liever de Lord van Glaincaraid als Lord zou hebben. Martha leert hiermee dat
haar Vader iemand is om trots op te zijn. Later bekennen twee boeren dat ze
hebben geholpen en gedurende de winter moeten ze een muur om de wei bouwen.
Geen prettig karwei. De echte aanstichter bekend niet, maar vertrekt zomaar met
de Noorderzon.
Hierna wordt het winter en Hogmanay en Martha’s verjaardag.
Dan komt de maandag waarop de landeigenaren een keer het ontbijt maken voor hun
bedienden. (Handsel Monday). Deze keer moeten Grisie en Martha het doen,
voorheen hielp Moeder ook mee, maar die vind dat nu niet meer nodig. Martha
neemt de leiding in de keuken en Grisie doet wat ze zegt. Ze maken pap en vis
en eieren. Het is allemaal nog niet zo makkelijk, maar het komt goed. Iedereen
vindt het eten lekker.
De laatste tijd komen er regelmatig jonge mannen te gast.
Ze blijken allemaal geïnteresseerd in Grisie, tot Martha’s verbazing. Vooral
Mr. MacDougal komt vaak en graag. Hij vertelt ook bij hen over het gedrag van
zijn vader tegenover zijn bedienden en hoe hij het afkeurt. Hij raakt met
Martha in gesprek over reciteren en Shakespeare. Hij daagt Martha uit iets te
citeren en Martha citeert een zin waar Shakespeare zegt dat er niets ergers is
dan een ondankbaar kind. Grisie schrikt en Vader lacht. Als MacDougal zegt dat
hij niet jaloers is op de man die haar later het hof gaat maken, antwoord
Martha dat die man er toch niet komt. Als ze oud genoeg is, gaat ze zelf het
eten maken. Dit tot ontzetting van haar ouders.
Er is nog een geliefde voor Grisie en die komt ook op
bezoek, met zijn ouders. Martha vindt deze jongen maar niets. Ook nu wordt ze
gevraagd te citeren.
Hierna begint de zomer en als Vader naar Perth gaat voor de
tweejaarlijkse boodschappen brengt hij Alisdair, Robbie en Duncan mee terug.
Eerst moet iedereen aan elkaar wennen, maar men is ook blij dat ze weer
compleet zijn. Als Duncan en Martha buiten spelen, komen ze daar dorpsjongens
tegen. Martha stelt voor om allemaal samen te gaan spelen, maar voelt ook aan
dat er iets is veranderd. De afstand tussen alle kinderen is wat groter
geworden. Ze daagt brutale Lewis Tucker uit om te racen wie het hardst kan
rennen. De uitdaging wordt aangenomen en voor ze het weet staat ze klaar voor
de start. Vele dorpskinderen zijn komen kijken en staan langs de kant om aan te
moedigen. Lewis wint net, maar Martha is slechts een pas achter hem.
De zomer gaat voorbij en de jongens gaan terug naar school.
Martha krijgt nog steeds les van Miss Crow. Ze kunnen het goed samen vinden.
Martha leert Miss Crow van alles over de natuur. Op een dag vraagt Oude Mary of
ze een drankje kunnen brengen aan een zieke vrouw die ver weg woont. Miss Crow
en Martha gaan op pad en genieten onderweg van de natuur. Als ze bij het afgelegen
huis komen, horen ze van buiten al het erge hoesten. Ze vinden een kleine
jongen die veel honger heeft en binnen huilt een hongerige, kleine baby. Bij de
doodzieke moeder zit een klein meisje die probeert wat ze kan. Martha geeft de
kinderen eten en probeert de baby te sussen. Miss Crow kijkt bezorgd bij de
moeder. Dan geeft ze Martha de opdracht om zo snel mogelijk naar huis te rennen
om meer hulp te halen bij Oude Mary. De vrouw is zieker dan gedacht wordt.
Martha rent naar huis. Daar aangekomen, verward en verwilderd, merkt ze pas bij
binnenkomst dat er bezoek is. Haar ouders zijn not amused om hun jongste zo te
zien binnenvallen, maar als Martha weer een beetje op adem is gekomen, vertelt
ze over de zieke vrouw. Haar ouders laten hun gasten in de steek om te gaan
helpen. De gasten blijken de ouders van MacDougal te zijn. Moeder gaat met een
extra mand met eten en melk naar het huis. Vader neemt Martha mee op zijn paard
om Oude Mary te halen en daarna snel naar het huis te brengen. Onderweg zegt hij
tegen Martha dat het wel goed komt met de zieke vrouw en dat ze er goed aan
heeft gedaan om te komen. Martha is trots op haar vader die zo goed voor al
zijn mensen zorgt. Verder geniet ze enorm van de snelle rit op het paard van
haar vader.
Tekeningen:
Er staan wel tekeningen aan
het begin van ieder hoofdstuk en een aantal pagina-grote tekeningen. De
tekeningen zijn vrij eenvoudig en algemeen. In zwart-wit. Bij de hoofdstukken staan
de volgende tekeningen: een huis, een muts met muntstukken, een boek met een
ganzenveer, een bundel lijnzaad, bord/mok/bestek, een egel, een huisje met
strodak, een boom, een roeibootje, een mandje met wol, een muis, Schotse
relieken, een piano, twee puppy’s, een omgevallen boom, een tafel, een pruik,
stenen die van een grasberg rollen, een hond in een deuropening, een man en
kind op een rennend paard.
Op de grote tekeningen staat: een jongen en meisje die samen rennen in het gras, een meisje dat zit te schrijven, terwijl een breiende vrouw toekijkt, een vrouw met parasol op de oever, terwijl een man een bootje uit het water haalt en van een meisje voor een haardvuur die samen met kabouters wol spint. De grote tekeningen staan meer aan het einde van het boek.
Eigen mening:
Wel een geinig boekje, maar
gewoon een verhaal. Het staat ver af van de werkelijkheid van Laura Ingalls.
Wel geinig geschreven. Uiteindelijk weten we ook dat Martha zo niet geleefd
heeft in Schotland, dus het is echt een verhaal.
Written by: Melissa Wiley
Illustrations by: Renee Graef
Publisher: Harper Trophy
ISBN: 0-06-440714-4
Softcover, English
Number of pages: 321
Resume:
Part 3 of the Martha series.
SPOILERS
This book starts where the previous one ends. It ended with the announcement that the maid Nannie would marry the nice weaver's son if he had enough money. In this book it is summer and the savings have gone well and they are getting married. Martha enjoys being part of the wedding, especially from the farmer's side.
But recently Martha has a governess, Miss Norrie, who has to help Martha become a lady. Martha doesn't like it! She is no longer allowed to play outside and must read, sew and write neatly. Miss Norrie thinks she shouldn't be in the kitchen and certainly shouldn't associate with the farm kids. In addition, Martha must ask permission if she wants to give Mother a kiss. Martha really doesn't like it at all and it often goes wrong. This time Miss Norrie makes sure Martha looks very tidy, although Martha herself doubts that it will last that long. She can't wait to take part in the activities of the marriage and luckily Mother gives permission to go to Nannie's kitchen and farm and participate.
At the farm, Nannie is already ready to get married. All the farmers' wives and children from the neighborhood are there too. There are a lot of things that need to be done to get a blessing on marriage. That's how the sun should shine, even if it rained first and it's cloudy. Then Nannie is picked up by friends of the groom and they have to ask certain questions and are offered a drink. Then Nannie is taken away and she is not allowed to look back the whole way. Although everyone tries their best to make it happen, Nannie thinks it right and it doesn't happen. Martha joins the farmers in the boat. Cook also enters the boat and tells Martha that she is not as beautiful as her mother, but more like her paternal grandmother. Martha thinks of Grisie who is acting more and more like an adult and often thinks Martha is just a small child. She sews and talks to Mother and always wears the latest fashion. She has also been given her own room with a real bed with bed curtains, which she herself has embroidered full of roses. The boys Alisdair, Robbie and Duncan have all gone to boarding school and only come home in the summer. So Martha also has a room to herself, which she shares with Miss Norrie. Martha thinks of all the fun things she experiences with the village children and farmers. Things she wouldn't want to miss, which she would if she acted like a lady.
Then they arrive across the lake and proceed with the wedding. They follow the bridal procession to the church. Father, Mother, Grisie and Miss Norrie also come to the wedding and Fairlie's family. After the church service, Martha goes to the groom's house for the party. A lot of rituals are done first, such as someone else has to reach the groom's house first and the groom's mother has to welcome the bride. After this, the party begins and Martha loves to watch the dancing and laughing.
After this, everything returns to normal. Cook misses Nannie in the kitchen and Martha is willing to help, but Miss Norrie keeps her working for a lady; sewing and learning to write neatly and play the piano. Martha says she'll just peel the potatoes herself later and make the dinner, which Miss Norrie finds abhorrent. Every time Martha feels rebellious with Miss Norrie. While Miss Norrie is taking a nap, Martha goes to check on Mother and Grisie. They are chatting and laughing while sewing and spinning. When they see Martha, she complains about Miss Norrie and what she has to do. That Miss Norrie isn't nice and that Martha would much rather Mother or Grisie tutor her in everything. Mother explains that this is not possible and that Martha is wrong that Miss Norrie does not like her. Martha meanwhile thinks about all the things she misses outside, making jam, harvesting, picking blackberries, because she has to do all the lessons for Miss Norrie.
That harvest time, Martha doesn't get out much because she is taught by Miss Norrie. She hates it! Finally, Martha considers that Miss Norrie might not know what it's like to witness the harvest and asks if Miss Norrie doesn't want to come along. She is horrified at the idea. When Miss Norrie wonders what Mother would think of Martha's begging, Martha decides to ask. Mother gives Martha permission to help bring in the lineseed. She must not get in anyone's way and must listen carefully, then she may go. Martha joins the village children who are going to help out in the field. Bringing in the lineseed is hard work, but everyone works together and there is a lot of singing and laughing. Martha joins in too, though she can't work nearly as hard as the farm kids. In addition, every child who makes a bundle receives money for the bundle and Martha of course needs that money. The bundles must be tied with thread, but Martha has no thread with her and does not want to ask her friends. Finally, in her pockets, she finds the silk embroidery thread Mother gave her for a belt for herself. Since she has nothing better, she wraps the bundles with it. When everyone sits down to lunch, Martha stays seated too. Only when Mrs. Sandy asks her if she shouldn't go home for dinner, she thinks she should and runs home.
By now she is already too late and she knows that her parents will be angry. Miss Norrie is completely dissatisfied and Martha is unsure what to do. Miss Norrie says how sorry she is that Martha was not on time and that this has never happened to children under her responsibility. She looks at father. To Martha's surprise, father disagrees with Miss Norrie and says that all the children in his family have been late to dinner at some point, so Martha is definitely not the first. Martha explains that she hadn't thought about the dinner being on the table, with Miss Norrie saying that's exactly the problem with Martha, which she forgets to think about. Father finally says that the next time Martha is allowed to go outside just like that, she should pay more attention to the time, otherwise she won't be able to just leave. After that it is closed.
After dinner, Miss Norrie tells them to get back to work, though it would be better to rest after dinner. Martha counters that the farmers also continue immediately after eating and that they are still very healthy. Miss Norrie responds that these people are just farmers and therefore have to work. This does not apply to Martha. Mother overhears the conversation. Miss Norrie then suggests going to the room and embroidering on the belt. This reminds Martha of what she did with the thread. Honest as she is, she immediately tells Mother and Miss Norrie. Miss Norrie is furious! How could she have done that?!?! Tie such an expensive thread around the lineseed! She thinks Martha is a naughty, stupid, annoying, evil, bad child. Then Mother intervenes. Miss Norrie must go to the room and Martha must stay. Mother apologizes to Martha that she was right at the time that Miss Norrie doesn't like Martha. She also tells Martha how incredibly stupid it was to use the silk thread and that she now has to continue with linen thread, which is less beautiful.
After this, Miss Norrie is sent away and Martha is left without a governess. Martha doesn't mind this so much, but Mother immediately says that Martha will really get one back. Martha is happy that she can do what she wants again. Or sit with Mother and Grisie to do crafts or go to the kitchen with Cook to help. She chooses the latter and Old Mary, the unmarried herbalist of the moor, is also in the kitchen. The story of Martha and the silk thread at the glueseed harvest and Miss Norrie being gone has been doing the rounds and Old Mary is teasing Martha a bit about it. Martha had to pass on a message to Old Mary from Mother, but it turns out that Old Mary already knows. Martha, meanwhile, cuddles with her hedgehog in the kitchen. Old Mary asks Martha to help color the fabric. Martha decides that she would like to do this and that Mother must give her permission.
Of course this happens and a while later Martha goes to Old Mary's house on the moor. Mr. Sandy brings her and the fabric. His children join in as they walk to the house. For the first time, Martha realizes she is different from the farm kids. That she has better clothes, fewer tasks and she can do what she likes. That she doesn't always have to help or bring in money. That she is really different from her friends and girlfriends. She soon forgets about it with Old Mary, because she puts Martha to work. Daughter of the Lord or not. She also tells Martha a lot of what she knows about how to make good colors from plants and which plants cure which diseases. Martha asks Old Mary to teach her more and she spends more time with Old Mary afterwards.
As long as a new governess has not yet been found, Martha spends the mornings sewing, writing and learning. In the afternoon she is then free to do as she pleases, such as going outside to Old Mary or helping in the kitchen at Cook. However, Martha notices that when she has time to play, her friends don't. So she often helps her friend to look after her brothers and sisters. Old Mary teaches Martha all about nature. She also tells Martha stories, such as the story of the three sisters and the giant and the bark of the tree.
Three sisters and their mother live at the bottom of a high mountain. An evil giant with three heads lives on top. As long as the women stay below, the giant won't bother them. Then the mother falls ill and must have bark from the golden tree on top of the mountain to get well. The eldest sister decides to ask and goes up the mountain. She cannot cross the wall of the giant's house, but a bird comes to her aid. When she says what she wants, the bird offers to help her. The moment she gives nothing in return, the bird betrays her to the giant. The giant brings her in and tells her to spin yarn and weave into wool. It is a lot of wool and the sister immediately knows that she is not going to make it. But she is so hungry and there is food in the pot on the fire. She prepares it and just as she is about to eat, the gnomes come in. They ask if they can eat something too, but the girl says no. She has not processed all the wool into cloth and the giant throws her in the dungeon. When she doesn't come home, the second sister goes up the mountain. Exactly the same thing happens to her as the eldest and she also ends up in the dungeon. Now only the youngest is left. She also climbs the mountain. When the bird asks her to help, she replies that she appreciates it very much, but still has to do it herself. To this the bird says that she had better share, because then everything happens faster. Although she doesn't understand this, she just knocks on the giant's door. The giant also puts her to work at the wool. She also foresees that she will not succeed. When she is hungry, she takes the piece of bread she brought from home. It's not much, but when the gnomes come, she decides to share anyway. After this, the gnomes help her with the spinning and weaving and when the giant comes back, everything is done. The girl gets her bark and her sisters are allowed out of the dungeon. The bark makes the mother better again.
After this, a new governess comes for Martha. When she is rowed across the lake, Martha happens to be standing on the shore. She sees the parasol from afar. She waits for the new governess to come ashore. Martha doesn't like the governess after her previous experience. She looks very critically, but cannot get a sense of the woman. The woman is nice but enigmatic. She introduces herself as Miss Lydia Crow. Then she goes to mother. She has a nice chat with Mother, which surprises Martha very much, because Mother asked all sorts of serious things with Miss Norrie and that doesn't happen now. Now the women chat about Burns' poems and books. Martha begins to change her mind about the new governess. When Miss Crow also asks Martha to show her the whole house, Martha is completely surprised. Miss Norrie was not interested in anything but good manners. Miss Crow is clearly different, she also wants to see the attic and the kitchen. She talks nicely to Cook and even gives Hedgie a hug. Martha decides that this governess may be much better than the previous one.
Of course, Miss Crow also teaches Martha to write properly, but she demands much less of Martha. She suggests herself whether Martha would like to go and greet mother in the morning. She doesn't correct Martha all the time when she speaks dialect. And she admires nature at least as much as Martha. Martha appreciates her more and more.
Then it will be All Saints' Day. On All Saints' Day, Mother always tells the story of when she was born. How her father went to war with the English prince against the English king. Unfortunately, they lost the battle and all the renegade Lords were captured. The English army went to the houses to burn them down. Fortunately, Grandma was warned and heavily pregnant with a 2-year-old son, she went into the mountains to avoid the English Army. During her flight, the contractions started, but she didn't want to frighten her son. When walking was no longer possible, she tied up the little boy to deliver the baby alone. But little Harry wrenched himself free and walked to a river. He fell in, while his mother didn't notice. A little further on, a young man walked by. He managed his parents' remote farm and had just been flat for three weeks due to back problems. As if by a miracle, they were suddenly gone this morning. His mother advised him to rest and walk a bit before he went back to work. This boy heard little Harry fall into the water and saved him. Then he found Grandma and quickly brought her to his home, where his old mother helped deliver the baby. Mother was born. But Grandma felt she wouldn't survive and made the family promise to take her two small children to relatives on Skye. When Oma died after three months, the young farmer complied with the request. Harry and Mother grew up with an aunt and uncle on Skye.
Then the family receives an invitation to a big party at Fairlie. New dresses are being made. Miss Crow now has Martha memorize and recite poems and lyrics by Shakespeare. Martha likes to do things for guests sometimes.
On the day of the ball, Martha has to sleep in the afternoon, of course she can't. Then she dresses and then they go by boat across the lake to Fairlie. Many guests come and Martha especially watches all the dancers together with her cousins. After a while they have to go to bed.
The next morning they wake up to a lot of noise. Father and Uncle Harry go outside. Trees, which Uncle Harry planted around the house and land, are upturned and now dead. Father and Uncle Harry are going to find out who did it. There are farmers in the area who think that planting trees will make the land worse, but now, a year later, they have found out that it isn't that bad. Martha and the nieces have to stay in their room and Martha misses everything there is to experience. She doesn't like that. Only at dinner do they hear what has happened.
Both at the prom and the day after, Martha notices that some men keep looking at Grisie. One of them, mr. MacDougal, is also at dinner. It is discussed what Uncle Harry is going to do with the farmers who confess to killing his trees. Vader indicates that they will be punished and that Uncle Harry also has something to say about that. Of course the men will be punished appropriately, but not excessively. MacDougal is asked how his father, a lord on the other side of the hill, would react. He admits that his father is very strict with his farmers and servants. That he would simply burn down the houses and send the peasants away. MacDougal says he disagrees and would rather have the Lord of Glaincaraid as Lord. Martha learns that her Father is someone to be proud of. Later, two farmers confess that they helped and during the winter they have to build a wall around the pasture. Not a pleasant job. The real instigator is unknown, but just leaves.
After this it will be winter and Hogmanay and Martha's birthday. Then comes Monday when the landowners make breakfast for their servants. (Handsell Monday). This time Grisie and Martha have to do it, Mother used to help too, but she doesn't think that's necessary anymore. Martha takes charge in the kitchen and Grisie does what she says. They make porridge and fish and eggs. It's not all that easy yet, but it's going to be ok. Everyone likes the food.
Recently, young men have
regularly been guests. They all seem interested in Grisie, much to Martha's
surprise. Especially mr. MacDougal comes often and gladly. He also tells them
about his father's behavior towards his servants and how he disapproves of it.
He talks to Martha about reciting and Shakespeare. He dares Martha to quote
something and Martha quotes a line where Shakespeare says there is nothing
worse than an ungrateful child. Grisie is shocked and Vader laughs. When
MacDougal says he isn't jealous of the man who will court her later, Martha
replies that the man isn't coming anyway. When she is old enough, she will make
the food herself. This is to the dismay of her parents.
There is another lover for Grisie and he also comes to visit, with his parents. Martha doesn't like this boy. Even now she is asked to quote.
After this, summer begins and
when Father goes to Perth for the biennial errands he brings back Alisdair,
Robbie and Duncan. First everyone has to get used to each other, but they are
also happy that they are complete again. While playing outside, Duncan and
Martha encounter village boys. Martha suggests they all play together, but also
senses that something has changed. The distance between all the children has
increased somewhat. She challenges cheeky Lewis Tucker to race who can run the
fastest. The challenge is accepted and before she knows it she is ready to go.
Many village children have come to watch and are standing along the side to
encourage. Lewis just wins, but Martha is only a step behind him.
Summer ends and the boys go back to school. Martha is still taught by Miss Crow. They get along well together. Martha teaches Miss Crow all about nature. One day Old Mary asks if they can bring a drink to a sick woman who lives far away. Miss Crow and Martha hit the road, enjoying nature along the way. When they get to the remote house, they hear all the bad coughing from outside. They find a little boy who is very hungry and inside crying a hungry little baby. With the terminally ill mother is a little girl who tries what she can. Martha feeds the children and tries to soothe the baby. Miss Crow looks concerned at the mother. Then she orders Martha to run home as quickly as possible to get more help from Old Mary. The woman is sicker than expected. Martha runs home. Once there, confused and bewildered, she only notices that there is a visitor when she enters. Her parents are not amused to see their youngest drop in like this, but when Martha has caught her breath again, she tells about the sick woman. Her parents abandon their guests to help. The guests turn out to be MacDougal's parents. Mother goes to the house with an extra basket of food and milk. Vader takes Martha on his horse to fetch Old Mary and then quickly bring her to the house. On the way, he tells Martha that the sick woman will be fine and that she did well to come. Martha is proud of her father who takes such good care of all his people. She also really enjoys the fast ride on her father's horse.
Drawings:
There are drawings at the
beginning of each chapter and a number of full-page drawings. The drawings are
quite simple and general. In black and white. The chapters contain the
following drawings: a house, a hat with coins, a book with a quill pen, a
bundle of linseed, plate/mug/cutlery, a hedgehog, a house with thatched roof, a
tree, a rowing boat, a basket of wool , a mouse, Scottish relics, a piano, two
puppies, a fallen tree, a table, a wig, stones rolling from a grass mountain, a
dog in a doorway, a man and child on a running horse.
The large drawings depict: a boy and girl running together in the grass, a girl writing while a knitting woman watches, a woman with a parasol on the shore, while a man pulls a boat out of the water and from a girl in front of a fire who spins wool together with gnomes. The large drawings are more towards the end of the book.
Own opinion:
A fun little book, but just a
story. It is a far cry from the reality of Laura Ingalls. Well written. In the
end, we also know that Martha didn't live like that in Scotland, so it's really
a story.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten