Beyond the Heather Hills
Geschreven door: Melissa Wiley
Illustraties van: Renee Graef
Uitgeverij: HarperTrophy
ISBN: 0-06-440715-2
Softcover, Engels
Aantal pagina’s: 189
Samenvatting:
Deel 4 (en laatste deel) van de Martha Serie.
Spoiler!
Het begint in de koets met vader en Martha. Grisie is
getrouwd en woont met Kenneth MacDougal in Perth. Grisie vindt het allemaal wel
erg rustig alleen en heeft gevraagd of Martha op bezoek kan komen. Vader gaat
haar brengen en kan dan tevens wat boodschappen doen in Perth. Martha geniet
van de reis, want ze is nog nooit zo ver van het stenen Huis vandaan geweest.
De eerste nacht brengen ze door in een herberg langs de weg. Vader is rustig
gezelschap en praat weinig. Martha slaapt niet zo goed in de herberg, omdat ze
bang is dat er ratten komen. Verder denkt ze onderweg aan hoe groot de wereld
is en dat ze niet precies weet wat er gebeurd met de mensen die ze tegen
komt. Als Martha bij de herberg op vader
staat te wachten, ziet ze een bekende uit het dorp Creag. De vader van de vrouw
die vorige keer zo ziek was. De man doet duistere zaken en Vader weet dat, maar
hij kan er niets aan doen, net zo min als zijn vrouw en kinderen en daarom laat
hij het maar gebeuren. Martha klaagt wel
over dat ze niet goed heeft geslapen, maar Vader laat haar merken dat ze dat
niet hardop mag zeggen.
De volgende dag reizen ze verder naar Perth. Onderweg
breekt er een spaak van een wiel en moeten ze dus ook nog wachten. Martha is
blij als ze eindelijk in Perth komen, een grotere stad dan ze ooit heeft gezien
en waar dus genoeg valt te bekijken. Ze stoppen voor een groot huis, het huis
van Grisie. Kenneth is op reis, maar zijn vader is er wel. Vader logeert ook
een dag in het huis en gaat daarna weer terug. IN het huis werkt een zure
bediende, Miss Kitty. Martha vindt haar helemaal niet aardig. Het huis is
groot, mooi en netjes, maar Martha kan er niet zichzelf zijn. Ze is wel heel
blij om Grisie te zien. Voor haar bezoek bij Grisie heeft Martha allemaal
nieuwe kleren gekregen. Grisie hoopt dat moeder zich wel heeft gehouden aan
alle regels van de moderne mode. Martha is er niet blij mee dat de vader van
Kenneth ook logeert. Het is nogal een mopperige, strenge man.
Kitty brengt Martha naar haar kamer en vertelt haar dat dit
de kamer is van de geliefde, mooie dochter van de familie MacDougal. Ze
overleed toen ze 15 jaar was, omdat ze vergiftigde vis had gegeten. De kamer is
onveranderd gebleven. Er ligt een oud schilderijtje, maar daarop ziet Martha
vooral een lelijk, zuur kijkend meisje. Later ontdekt ze dat het geen goed
gelukt schilderij is. Ze voelt zich niet meteen thuis in de kamer, waar alles
zo netjes is en moet blijven.
Als de oude Meneer MacDougal komt en zegt dat Martha zo is
gegroeid, maakt Martha meteen de verkeerde opmerking. Ze maakt dat Grisie zich
schaamt en de oude meneer wordt bevestigd in hoe hij over Martha denkt. Als een
flapuit die niet goed nadenkt.
In de dagen die volgen blijft Martha in het huis. Ze heeft
steeds het gevoel dat er bedienden langs haar heen glippen, maar ze praten niet
met haar. Meneer MacDougal negeert haar al helemaal. Veel mag Martha niet
praten of rennen en ze mist Glencaraid en Moeder. Grisie geeft Martha wel
pianoles, maar ze begint het leuk te vinden. Als ze keer over straat lopen naar
de grote rivier, zodat Martha de brug er overheen kan zien, zien ze nog een
ander groot huis. Het Gowrie huis. Grisie vertelt dat heel vroeger, toen daar
nog een heuse Earl woonde, kwam de koning daar op bezoek. Die nacht werden de
Earl en zijn broer vermoord. Het verhaal gaat dat de koning dat op zijn geweten
heeft. Ze zouden een complot hebben gesmeed en daarom zijn gedood. Anderen
zeggen dat juist de koning tegen de Earl was en hem daarom heeft laten
vermoorden. Niemand weet precies wat er gebeurd is en waarom, tot nu toe niet.
Martha en Grisie praten over het complot en wat er gebeurd zou kunnen zijn aan
de eettafel. Meneer MacDougal zit aan tafel de krant te lezen. Hij vraagt zich
hardop af of het misschien is gebeurd omdat er zo geroddeld werd aan tafel dat
de heer er boos om werd? Martha en Grisie begrijpen best wat hij bedoeld en
houden meteen op met praten. Maar ze vinden hem allebei onaardig en kijken
elkaar veel betekend aan. Voor het eerst voelt Martha zich echt een zus van
Grisie. Hierna praten de meisjes samen over Vader, Moeder en hoe ze vroeger
waren.
Iets later ziet Meneer MacDougal dat Martha op de stoel
staat. Ze heeft netjes haar schoenen uit gedaan en ze doet het omdat ze een
schilderij in de kamer van dichtbij wil bekijken. De man is woedend. Hoe durft
ze! Grisie moppert er ook om en Martha probeert zich te verdedigen. Dan ziet ze
aan Grisie’s ogen dat ze alleen maar moppert omdat het zo hoort. Grisie legt
uit dat het natuurlijk niet hoort om op meubels te klimmen. Martha weet dat ook
wel, maar begrijpt dat Grisie niet echt boos is.
Dan komt eindelijk Kenneth thuis. Hij maakt meteen grapjes
met Martha en is dolblij om Grisie weer te zien. De sfeer in huis veranderd,
want Kenneth is tegen iedereen aardiger en praat gezellig met Grisie en Martha.
Alleen de oude Meneer MacDougal blijft mopperen en Martha negeren. Een paar
dagen later hoort Martha Kenneth en Meneer MacDougal ruzie maken. Kenneth was
naar hun landgoed Balliecruin gestuurd om werknemers weg te sturen die iets
niet goed hadden gedaan. Zo behandeld Meneer MacDougal zijn werkvolk, maar
Kenneth is het daar niet mee eens. Hij is dan ook erg boos dat hij er op
uitgestuurd werd. Martha begrijpt dat ze dit eigenlijk niet mag horen en gaat
zachtjes naar haar kamer.
Op een dag worden Martha, Grisie en Kenneth uitgenodigd
voor een etentje. Martha mag haar mooie zijden jurk aan en moet wachten tot ook
Grisie klaar is. Ze wordt weggestuurd uit de kamer en besluit dan maar in de tuin
te gaan wachten. Tijdens het lopen struikelt ze en verknoeid haar jurk. Grisie
is boos en omdat Martha niets anders heeft om aan te trekken, kan ze niet mee.
Martha blijft, samen met Meneer MacDougal, thuis. Terwijl ze samen zwijgend in
de kamer zitten en Martha flink haar best doet om niets fout te doen en hem
boos te maken, valt Meneer MacDougal zomaar voorover. Eerst durft Martha niets
te doen, maar als hij niet opstaat, spreekt ze hem aan. Uiteindelijk roept ze
om hulp en verschijnen de bedienden. De dokter wordt geroepen en Martha wordt
naar haar kamer gestuurd. Ook Martha begrijpt dat er iets goed mis is en maakt
zich zorgen. Ze hoort daarna veel geloop, maar niemand besteed meer aandacht
aan de gast. Als Martha echt honger en dorst krijgt, gaat ze zelf naar de
keuken. Kitty kijkt haar zeer boos aan, maar de kok reageert vriendelijk.
Hoewel Martha net zo lief in de keuken blijft, kan dat echt niet voor een
meisje van haar stand.
Martha wordt lange tijd aan haar lot overgelaten. Kitty,
Grisie en Kenneth waken om de beurt bij Meneer MacDougal. Als ze alledrie een
keer echt niet kunnen, wordt Martha gevraagd om bij meneer MacDougal te waken.
Hij ligt in coma en ligt doodstil op bed. Hij heeft geen pruik op en dat ziet
er meteen anders uit. Uiteindelijk blijkt dat Meneer MacDougal een epileptische
aanval heeft gehad, vermoedelijk ook een hersenbloeding en in coma is geraakt.
Martha denkt er aan dat haar eigen vader of iemand van het dorp er ook zou
kunnen liggen. Dan bedenkt ze hoe vreselijk dat zou zijn. Uiteindelijk zegt ze
hardop sorry, dat ze meneer MacDougal niet aardiger heeft gevonden. Na een paar
dagen komt Mevrouw MacDougal. Dan zit zij voortdurend bij haar man. Al snel
blijkt dat hij niet meer beter zal worden. En even daarna komt de oude meneer
MacDougal te overlijden. Er moet vanalles worden geregeld en Mevrouw MacDougal,
Kenneth en Grisie brengen het lichaam naar Balliecruin. Martha moet in het huis
blijven, omdat haar broers een week later naar huis gaan voor vakantie en haar
kunnen escorteren. Die paar dagen duren erg lang en Martha is blij als haar
broers komen en ze naar huis mag. In de koets op de terugreis is het gezellig
en er wordt veel gelachen en gepraat. Martha is dolblij als ze moeder weer ziet
en het land van Glencaraid en Cook en Miss Crow. De volgende dagen krijgt ze ’s
ochtends weer les en ’s middags mag ze naar buiten. Ze is dolblij om bij moeder
in de buurt te zijn.
Dan besluit moeder om een feest te houden, de Ceilidh.
Iedereen wordt uitgenodig uit de weide omtrek. Martha is dolblij dat iedereen
komt en het wordt een gezellig feest. Ook komt de verhalenverteller. Hij
vertelt een spannend verhaal over een aardig meisje dat op een dag haar stem
verliest nadat ze water uit de put heeft gehaald. Ze kan niets meer zeggen en
vol wanhoop laten haar ouders iemand komen. Die vraagt wat en hoe er gebeurd is
en zegt dat het meisje terug moet naar de put. Ze heeft een elf beledigd door
een kam in het water te laten vallen en deze heeft haar haar stem afgenomen.
Het meisje gaat terug en kijkt lang in het water. Daarna heeft ze haar stem
terug, maar kan niet meer stoppen met praten! Nu blijkt dat ze de kam, die in
het water was gevallen, niet goed heeft afgedroogd en dat moet eerst. Als ze
dat heeft gedaan, is haar stem weer gewoon.
Hierna wordt het weer erg rustig in huis. Martha vindt dat
toch wat minder prettig. Niet lang daarna wordt Martha in de nacht ziek. Ze is
een paar dagen goed ziek en Miss Crow en Moeder zorgen voor haar. Als ze
opknapt, wordt de rest van de familie ziek. De bedienden zijn druk bezig en
Martha moet nog in bed blijven. Omdat ze niet meer ziek is, vindt ze daar niets
aan. Als ze besluit om poppetjes te gaan maken, heeft ze materiaal nodig. Omdat
ze de bedienden niet wil lastigvallen, merkt ze door een gat in de vloer dat
Lewis Tucker in de keuken staat. Als Cook even niet oplet, laat ze een briefje
vallen met daarin haar wensen. Lewis laat weten dat het voor elkaar komt en
even later wordt er een pakje bezorgd voor Martha. Hierna vind Martha het
minder erg om in bed te moeten blijven. De poppetjes geeft ze uiteindelijk weg.
Er wordt een bezoek gepland aan Balliecruin, aan Kenneth en
Grisie die daar zijn gaan wonen na de dood van Meneer MacDougal. Moeder gaat
vooruit. Dan komt er bericht dat Grisie een gezonde dochter heeft gekregen en
Vader is helemaal opgetogen. Martha is helemaal verbaasd, ze had niet gemerkt
dat Grisie in verwachting was. Maar ze moet toegeven dat ze er ook helemaal
niet op gelet heeft. Vader regelt meteen dat hij en Miss Crow en Martha op pad
gaan. Martha is dolblij dat ze nu tante is en er een baby in de familie is. De
baby zal Cora worden genoemd.
Tekeningen:
Er staan drie of vier paginagrootte plaatjes in het boek en
verder alleen kleine plaatjes aan het begin van een hoofdstuk.
De grotere tekeningen zijn mooi en lief. Een van Martha in de koets, een van
het meisje dat in de put kijkt, een van Martha en Grisie, kletsend aan de
eettafel en Mr. McDougal achter de krant, Martha die in een stenen put kijkt en
van Martha die op bed ligt en een briefje door een gat in de vloer stopt. De kleine
tekeningetjes zijn onder andere van de herberg, een boek met ketting, een
babysokje, een kopje koffie, een spinnenwiel, een doedelzak, een koets, een
open haard, een kaars met brief en een mooie theepot. Van een reiskist, een
stenen herberg, koekjes op een schaal, een klein kistje op een kast, een stoel,
een opgevouwen krant, een beer als struik, een trap, een hert met een pijl in
zijn zij, munten, eten, een dichtgebonden pakje en een boek met een ketting.
Eigen mening:
Weer een boek uit de
Martha-serie. Het verhaal is echt verzonnen en erg lang geleden. Wel leuk
geschreven, maar het staat ver weg van de Laura-boeken.
Written by: Melissa Wiley
Illustrations by: Renee Graef
Publisher: Harper Trophy
ISBN: 0-06-440715-2
Softcover, English
Number of pages: 189
Resume:
Part 4 (and final part) of the
Martha Series.
Spoiler!
It starts in the carriage with
father and Martha. Grisie is married and lives with Kenneth MacDougal in Perth.
Grisie thinks it's all very quiet alone and has asked if Martha can come visit.
Father will bring her and can then also do some shopping in Perth. Martha
enjoys the journey, as she has never been so far from the Stone House. They
spend the first night in a roadside inn. Father is quiet company and talks
little. Martha doesn't sleep very well at the inn because she's afraid of rats
coming. She also thinks about how big the world is and that she doesn't know
exactly what happens to the people she meets. When Martha is waiting for father
at the inn, she sees an acquaintance from the village of Creag. The father of
the woman who was so sick last time. The man is doing shady business and Fatherr
knows it, but he can't help it, neither can his wife and children, so he lets
it happen. Martha does complain about not sleeping well, but Vader tells her
not to say that out loud.
The next day they travel on to
Perth. On the way, a spoke of a wheel breaks and they have to wait. Martha is
happy when they finally arrive in Perth, a larger city than she has ever seen
and so there is plenty to see. They stop in front of a large house, Grisie's
house. Kenneth is on a trip, but his father is there. Father also stays in the
house for a day and then goes back. A sour servant, Miss Kitty, works in the
house. Martha doesn't like her at all. The house is big, nice and tidy, but
Martha can't be herself. She is very happy to see Grisie. For her visit to
Grisie, Martha got all new clothes. Grisie hopes that Mother adhered to all the
rules of modern fashion. Martha is not happy that Kenneth's father is also
staying. He's quite a grumpy, stern man.
Kitty takes Martha to her room
and tells her that this is the room of the MacDougal family's beloved,
beautiful daughter. She died when she was 15 years old because she ate poisoned
fish. The room has remained unchanged. There is an old painting, but Martha
mainly sees an ugly, sour-looking girl. Later she discovers that it is not a
successful painting. She does not immediately feel at home in the room, where
everything is and must remain so neat.
When old Mr. MacDougal comes
and says that Martha has grown so much, Martha immediately makes the wrong
comment. She makes Grisie feel ashamed and the old gentleman is confirmed in
how he feels about Martha. Like a flapper who doesn't think straight.
In the days that follow,
Martha stays in the house. She keeps feeling that servants are slipping past
her, but they don't talk to her. Mr. MacDougal completely ignores her. Martha
is not allowed to talk or run much and she misses Glencaraid and Mother. Grisie
does give Martha piano lessons, but she's starting to like it. When they walk
across the street to the big river, so that Martha can see the bridge over it,
they see another big house. The Gowrie house. Grisie tells that long ago, when
a real Earl lived there, the king came to visit. That night the Earl and his
brother were murdered. The story goes that the king has this on his conscience.
They would have plotted and therefore killed. Others say that the King was
against the Earl and had him killed for that reason. No one knows exactly what
happened and why, not until now. Martha and Grisie talk about the plot and what
might have happened at the dinner table. Mr. MacDougal is sitting at the table
reading the newspaper. He wonders aloud if it might have happened because there
was so much gossip at the table that it angered the gentleman? Martha and Grisie
understand quite well what he means and immediately stop talking. But they both
find him unkind and look at each other meaningly. For the first time, Martha
really feels like Grisie's sister. After this, the girls talk together about
Father, Mother and how they used to be.
A little later, Mr. MacDougal
sees Martha standing on the chair. She has neatly taken off her shoes and she
does it because she wants to take a closer look at a painting in the room. The
man is furious. How dare she! Grisie also grumbles about it and Martha tries to
defend herself. Then she sees in Grisie's eyes that she's only grumbling
because that's the way it should be. Grisie explains that it is of course not
supposed to climb on furniture. Martha knows that too, but understands that
Grisie isn't really angry.
Then finally Kenneth comes
home. He immediately jokes with Martha and is overjoyed to see Grisie again.
The atmosphere in the house changes, because Kenneth is nicer to everyone and
has a nice chat with Grisie and Martha. Only old Mr. MacDougal keeps grumbling
and ignoring Martha. A few days later, Martha overhears Kenneth and Mr.
MacDougal arguing. Kenneth had been sent to their Balliecruin estate to dismiss
employees who had done something wrong. That's how Mr. MacDougal treats his
workmen, but Kenneth disagrees. He is therefore very angry that he was sent
out. Martha understands that she shouldn't hear this and quietly goes to her
room.
One day, Martha, Grisie and
Kenneth are invited to dinner. Martha is allowed to wear her beautiful silk
dress and has to wait for Grisie to finish too. She is sent away from the room
and then decides to wait in the garden. While walking, she trips and messes up
her dress. Grisie is angry and since Martha has nothing else to wear, she can't
go. Martha, along with Mr. MacDougal, stays at home. While she sitting in the
room together in silence and Martha doing her best not to do anything wrong and
to anger him, Mr. MacDougal just falls over. At first Martha doesn't dare do
anything, but when he doesn't get up, she confronts him. Finally, she calls for
help and the servants appear. The doctor is called and Martha is sent to her
room. Martha also understands that something is very wrong and is worried. She
then hears a lot of walking, but no one pays any attention to the guest
anymore. When Martha gets really hungry and thirsty, she goes to the kitchen
herself. Kitty looks at her very angrily, but the cook reacts kindly. Although
Martha is just as happy to stay in the kitchen, that is really not possible for
a girl of her class.
Martha is left to her own
devices for a long time. Kitty, Grisie and Kenneth take turns watching over Mr.
MacDougal. When the three of them really can't for once, Martha is asked to
watch over Mr. MacDougal. He is in a coma and lying motionless on the bed. He
doesn't have a wig on and that immediately looks different. In the end it turns
out that Mr. MacDougal had an epileptic fit, presumably also a cerebral
hemorrhage and fell into a coma. Martha thinks that her own father or someone
from the village could also be lying there. Then she thinks how awful that
would be. Finally she says out loud sorry that she didn't like Mr. MacDougal
nicer. After a few days Mrs. MacDougal arrives. Then she sits with her husband
all the time. It soon becomes apparent that he will not get better. And shortly
afterwards, old Mr. MacDougal dies. Everything has to be arranged and Mrs.
MacDougal, Kenneth and Grisie take the body to Balliecruin. Martha has to stay
in the house, because her brothers are going home for vacation a week later and
can escort her. Those few days are very long and Martha is happy when her
brothers come and she can go home. In the carriage on the return journey it is
cozy and there is a lot of laughing and talking. Martha is overjoyed when she
sees Mother again and the land of Glencaraid and Cook and Miss Crow. The
following days she has lessons in the morning and in the afternoon she can go
outside. She is overjoyed to be near Mother.
Then mother decides to have a
party, the Ceilidh. Everyone is invited from the surrounding area. Martha is
overjoyed that everyone is coming and it will be a great party. Also comes the
storyteller. He tells an exciting story about a nice girl who loses her voice
one day after drawing water from the well. She can't say anything more and in
desperation her parents send for someone. He asks what and how happened and
says that the girl must go back to the well. She offended an elf by dropping a
comb into the water and it took her voice away. The girl goes back and looks
into the water for a long time. Then she has her voice back, but can't stop
talking! Now it turns out that she did not dry the comb, which had fallen into
the water, and that has to be done first. When she has done that, her voice is
normal again.
After this it becomes very
quiet in the house again. Martha finds that a little less pleasant. Not long
after, Martha falls ill in the night. She is very ill for a few days and Miss
Crow and Mother take care of her. When she recovers, the rest of the family
falls ill. The servants are busy and Martha still has to stay in bed. Because
she is no longer ill, she doesn't like it. If she decides to start making
dolls, she needs materials. Not wanting to bother the servants, she notices
through a hole in the floor that Lewis Tucker is in the kitchen. When Cook is
not paying attention, she drops a note containing her wishes. Lewis announces
that it will be done and a little later a package is delivered for Martha.
After this, Martha doesn't mind having to stay in bed. She eventually gives the
dolls away.
A visit is planned to
Balliecruin, to Kenneth and Grisie who moved there after the death of Mr.
MacDougal. Mother is moving forward. Then a message comes Grisie has given
birth to a healthy daughter and Father is thrilled. Martha is completely
surprised, she hadn't noticed that Grisie was pregnant. But she has to admit
that she didn't pay any attention to it either. Vader immediately arranges for
him and Miss Crow and Martha to hit the road. Martha is thrilled to be an aunt
now and to have a baby in the family. The baby will be named Cora.
Drawings:
There are three or four page
size pictures in the book and only small pictures at the beginning of a
chapter.
The larger drawings are
beautiful and sweet. One of Martha in the carriage, one of the girl looking
down the well, one of Martha and Grisie chatting at the dinner table, and Mr.
McDougal behind the newspaper, Martha looking into a stone well, and Martha
lying on the bed and putting a note through a hole in the floor. The small
drawings include the inn, a book with chain, a baby sock, a cup of coffee, a
spinning wheel, a bagpipe, a carriage, a fireplace, a candle with a letter and
a beautiful teapot. From a traveling box, a stone inn, cookies on a tray, a
small box on a cupboard, a chair, a folded newspaper, a bear as a bush, a
staircase, a deer with an arrow in its side, coins, food, a tied parcel and a
book with a chain.
Own opinion:
Another book from the Martha
series. The story is really made up and a very long time ago. Nicely written,
but it is far away from the Laura books.
