A Wilder Rose

 

A Wilder Rose

 

Geschreven door:    Susan Wittig Albert

Illustraties van:         Geen

Uitgeverij:                  PerseveroPress.com

ISBN:                         978-09-8920-350-0

Softcover, Engels

Aantal pagina’s:       288

Samenvatting:

Dit boek is een fictief verhaal over Rose. Waarbij sommige elementen zijn verzonnen, dialoog is toegevoegd en het verhaal levendig is gemaakt. Het is veelal gebaseerd op Rose haar dagboeken en verder op brieven. Het boek beslaat slechts een periode van haar leven. Het verhaal begint terwijl Rose woont In Danbury en Norma Lee en Russel Ogg bij haar inwonen. Ze vertelt Norma Lee, die echt geinteresseerd is, haar levensverhaal. Ze begint in 1928. Voor die tijd zat Rose in Europa, maar toen woonde ze in Albanie. Norma Lee wil weten wat er nou waar is van dat Rose de boeken van haar moeder heeft geschreven. Rose vertelt dat ze uit Albanie terugkeerde naar Rocky Ridge. Ze grijpt terug op de jaren daarvoor en ook herhaald ze een paar keer dat ze zich verantwoordelijk voelt voor haar ouders, als enig kind en omdat ze het kleine huis op de bomenclaim in brandt heeft gezet als 3-jarig kind. Ze voelt dat ze haar ouders moet ondersteunen, die het op de boerderij nog steeds niet goed hebben en maar net rond komen. Daarnaast vindt Rose dat haar ouders minder moeten werken. Daarna ontvouwt het verhaal zich dat Rose het Rock House laat bouwen en zelf in de boerderij blijft wonen. Eerst met Troub, later met anderen. In het verhaal komt voorbij hoe ze Rexh, John en All Turner “adopteert” en verzorgt. Wanneer ze wat schrijft wordt vertelt en waarom. De wanhoop van Rose om geld te verdienen en alles te bekostigen, haar onwil om te schrijven, maar het doen voor het geld. Hoe lastig ze haar moeder vind en hoe onwillig ze eigenlijk is over de drafts die Laura heeft geschreven. Hoe ze in eerste instantie van Laura de draft van Farmer Boy gewoon zo moet laten en als deze dan wordt geweigerd door de publishers Rose alsnog alles naar eigen inzicht aan mag passen. Hoe ze in zichzelf moppert over het gebrek aan plot en thema en die dus zelf verzint. En zo drie boeken lang. Tussendoor schrijft Rose haar eigen verhalen en soms fictie. De crash van 1930 wordt beschreven en hoe iedereen alles verliest. Later wordt geschreven over Roosevelt en zijn New Deal politiek en dat vooral boeren daar erg onder leiden. Rose beschrijft van reizen die ze toch nog onderneemt om artikelen te publiseren en waarmee ze in gesprek raakt met boeren die alles kwijt zijn. Ze vertelt Norma Lee over de droogte en warme zomers. Over het gebrek aan regen en de wanhoop bij iedereen. Ze vertelt over haar eigen depressies en dat John op het moment kwam dat ze zelf in een diepe depressie zat en door John weer een doel had in haar leven. Ze vertelt over de irritatie die ze voelt bij haar moeder, die altijd maar kijkt en luistert naar “wat mensen wel niet zullen zeggen”, in het, in Rose’ visie, bekrompen Mansfield. Ze voelt zich vaak gevangen en vindt dat Laura maar vaak belt of langs komt. Almanzo speelt een marginale rol in het verhaal. Troub zegt in het begin dat Laura “de broek” aan heeft op de boerderij en dat Almanzo wel aardig is, maar precies doet wat Laura zegt. Troub woont lang op de boerderij. In het verhaal staat dialoog tussen Laura en Rose over de andere bewoners van de boerderij, waar Laura niet blij mee is. Rose gaat soms naar het Rock House. Ook bediscussieren ze wel de boeken die Laura heeft geschreven. Gaandeweg het verhaal krabbelt Rose eigenlijk uit het dal dat de depressie heeft achtergelaten. En ze voelt zich verlost van de druk van haar ouders, omdat ze, maar co-writer-schap in de kleine huis- serie ervoor zorgt dat Laura een steady inkomen heeft en Almanzo en Laura gewoon altijd wel geld hebben. Want Rose voelt zich schuldig omdat ze als kind het huis heeft laten verbranden, maar ze vindt het ook vreselijk als Laura al haar geld verliest in de stock-market-crash. Rose had haar geadviseerd om geld te beleggen, en Laura en Rose raken, net als iedereen, alles kwijt. Laura accepteert dat vrij gelaten en aan de ene kant is Rose daar blij om, aan de andere kant voelt het ook als haar schuld. Het boek eindigt in 1936-1937, als Rose weer weg gaat van Rocky Ridge en Laura en Almanzo weer zelf in de boerderij kunnen wonen.

Tekeningen:

Er staan geen tekeningen in het boek.

Eigen mening:

Het boek gekocht in de verzameling van Susan Duggan die naar Nederland werd gestuurd.

Het boek is echt fictie, maar wel prettig leesbaar. Het is geen opsomming van feiten en tijden, maar er is echt ingeleefd in Rose. De manier waarop: het vertellen van Rose aan Norma Lee hoe haar verleden is geweest, is erg origineel. Het geeft de schrijver vrijheid om dialoog toe te voegen en sommige dingen een beetje te verzinnen, maar je voelt ook hoe goed alle brieven en dagboeken van Rose zijn gelezen, dus dat je dicht bij de waarheid zit. Het is geen slecht boek, al is het boek erg “op de hand van” Rose en een beetje anti Laura.

 

Written by: Susan Wittig Albert

Illustrations of: None

Publisher: PerseveroPress.com

ISBN: 978-09-8920-350-0

Softcover, English

Number of pages: 288

 

Resume:

This book is a fictional story about Rose. With some elements made up, dialogue added and the story made lively. It is mostly based on Rose's diaries and further on letters. The book only covers a period of her life. The story begins with Rose living in Danbury and Norma Lee and Russel Ogg living with her. She tells Norma Lee, who is really interested, her life story. She starts in 1928. Before that time Rose was in Europe, but then she lived in Albania. Norma Lee wants to know what's true about Rose writing her mother's books. Rose says she returned to Rocky Ridge from Albania. She goes back to the years before and she also repeats a few times that she feels responsible for her parents, as an only child and because she set the small house on the tree claim on fire as a 3-year-old child. She feels she has to support her parents, who are still not well off on the farm and are just getting by. In addition, Rose thinks that her parents should work less. Then the story unfolds that Rose has the Rock House built and continues to live in the farmhouse herself. First with Troub, later with others. The story shows how she "adopts" and cares for Rexh, John and All Turner. When she writes something is told and why. Rose's desperation to make money and pay for everything, her reluctance to write but do it for the money. How difficult she finds her mother and how unwilling she actually is about the drafts Laura has written. How Laura should initially just leave the draft of Farmer Boy as it is and if it is refused by the publishers Rose can still adjust everything as she sees fit. How she grumbles to herself about the lack of plot and theme and thus makes it up herself. And so on for three books. In between, Rose writes her own stories and sometimes fiction. The crash of 1930 is described and how everyone loses everything. Later it is written about Roosevelt and his New Deal politics and that farmers in particular suffer badly from it. Rose describes travels she still undertakes to publish articles and through which she talks to farmers who have lost everything. She tells Norma Lee about the drought and hot summers. About the lack of rain and everyone's desperation. She talks about her own depressions and that John came to the moment when she herself was in a deep depression and because of John she had a purpose in her life again. She talks about the irritation she feels with her mother, who is always watching and listening to "what people are going to say", in Rose's narrow-minded Mansfield. She often feels trapped and thinks that Laura only calls or visits often. Almanzo plays a marginal role in the story. Troub says in the beginning that Laura wears "the pants" on the farm and that Almanzo is nice, but does exactly what Laura says. Troub lives on the farm for a long time. The story features dialogue between Laura and Rose about the other residents of the farm, which Laura is not happy about. Rose sometimes goes to the Rock House. They also discuss the books that Laura has written. As the story progresses, Rose actually scribbles out of the valley left by the Depression. And she feels relieved from the pressure of her parents, because her co-writership in the small house series ensures that Laura has a steady income and that Almanzo and Laura simply always have money. Because Rose feels guilty for letting the house burn down as a child, but she also hates when Laura loses all her money in the stock-market crash. Rose had advised her to invest money, and Laura and Rose, like everyone else, lose everything. Laura accepts that freely and on the one hand Rose is happy about that, on the other hand it also feels like her fault. The book ends in 1936-1937, when Rose moves away from Rocky Ridge and Laura and Almanzo are able to live on the farm again.

Drawings:

There are no drawings in the book.

 Own opinion:

Bought the book in the collection of Susan Duggan who was sent to the Netherlands.

The book is fictional, but enjoyable to read. It is not a summary of facts and times, but Rose has really been empathized with. The way: Rose telling Norma Lee what her past has been like is very original. It gives the writer freedom to add dialogue and make some things up a bit, but you also feel how well all of Rose's letters and diaries have been read, so that you are close to the truth. It's not a bad book, although the book is very "pro-" Rose and a bit anti-Laura.